dinsdag 14 juni 2011

Patrick Lagrou - De grote ramp (klimaatreeks)

De grote ramp, Patrick Lagrou, Clavis Uitgeverij, Hasselt, 2010

Genre: Realistisch verhaal; toekomstverhaal
Thema: Milieu en klimaat(veranderingen)

Samenvatting

Dit is eigenlijk een vervolg op zijn reeks van ‘Dolfijnenkind’.  Het verhaal gaat over Victoria, de dochter van Marijn en Talitha.  Alleen zij en haar broertje en zusje overleven de grootste orkaan ooit op het Caribische eiland waar ze wonen.  Ze vinden hun enige overgebleven familielid, ome Jacob, in de Belgische Ardennen.  Hij blijkt heel ecologische te wonen en produceert alles zelf.  Hij heeft zonnepanelen en een windmolen voor de elektriciteit, hij hergebruikt het regenwater, hij heeft een voedselbos en dieren.  Victoria en haar broertje en zusje worden gepest.  Niemand wil de klimaatvluchtelingen in het dorp hebben.  Alleen Robbe is aardig, maar ook hij woont er nog niet lang.


Analyse
De informatieve functie komt heel goed aan bod.  Het boek verhaalt over gebeurtenissen die in de nabije toekomst kunnen gebeuren als we niet meer aan het milieu gaan denken.
Het verhaal is zeer geloofwaardig.  De rampen die beschreven worden zijn heel groot en zelfs nu hebben we al rampen meegemaakt.  Het zou zeker kunnen dat alles nog veel erger gaat worden met het klimaat.  Ook de reactie van mensen is zeer realistisch.  Dit komt heel goed tot uiting in de vergelijking met de oorlogstijden, tijden van wantrouwen en overlevingsdrang.  Een mens weet pas tot wat hij in staat is als het eenmaal zover is.  Nu lijkt het ondenkbaar dat mensen zo agressief kunnen handelen, maar om te overleven zal het toch gebeuren.
Het verhaal is een waarschuwing voor de toekomst.  Het is niet iets wat we willen meemaken, maar zet ons aan tot nadenken over hoe het verder moet.  Als we blijven doordoen zonder nadenken, lijkt de situatie zeer reëel. 


Ervaringsverslag
Ik was in de boekenwinkel op zoek naar het boek ‘Dolfijnenkind’ van Patrick Lagrou, maar helaas vond ik het niet.  Toen zag ik dit boek staan.  Toen ik las dat het over het klimaat ging, was ik direct geïnteresseerd, omdat ik me de laatste tijd meer bezig hou met het milieu.  Ik kon dan ook niet wachten om het te lezen.  Ik begon er dan ook zo snel mogelijk aan en wou niet stoppen.  Het boek bleef spannend en aangrijpend.  Ik heb zelfs tot twee uur ’s nachts doorgelezen, omdat ik wou weten wat er nog allemaal ging gebeuren.  Als de grote natuurrampen alleen niet aangrijpend genoeg zijn, dan zeker wel het wilde en wantrouwige gedrag van de mensen.
Ik vond het een zeer goed boek, omdat het een zeer realistisch beeld van de nabije toekomst geeft.  Het steunt op ware dingen, zoals de natuurrampen, de opwarming van de aarde, de oorlogstijden…

Het boek zet aan tot denken over onze situatie en ons leven.  Het zet aan tot bewuster leven, bewuster omgaan met energie en respect voor de natuur.

Ik vind dat het een boek is dat je moet gelezen hebben.  Het is zeer aangrijpend en vlot geschreven.  De spanning van de gebeurtenissen maakt dat je niet wil stoppen met lezen.

Een link naar de kinderen

Niveau 6e leerjaar.

In de klas:
Ik zou zeker de actualiteit van natuurrampen erbij halen en dit eerst bespreken met de kinderen.  Daarna zou ik de eerste 6 hoofdstukken in de klas voorlezen.  Het is een spannend deel waarin de orkaan alles verwoest.  Je vraagt je dan ook af wat er met de 3 overlevenden zal gebeuren.  Degenen die willen, kunnen het boek thuis verder lezen.

Het boek geeft een opening om rond klimaat en milieu te werken in de klas.  Ik zou het daarbij niet houden bij het stereotype recycleren.

zaterdag 4 juni 2011

De neushoornkever

Deze morgen werd ik uit bed gehaald met een "Miss natuurpunt, we hebben een vliegend hert gevangen".
Ik stond op, nam de camera en trok wat foto's.  Naderhand nam ik de 'insectengids voor kids' bij de hand en zag dat het niet om een vliegend hert ging, maar om een neushoornkever.




De neushoornkever is het grootste Europese keversoort (2-4 cm).  Ze komen in vele landen voor, waaronder België en Nederland.  Deze niet zo algemene soort kan je zien van juni tot augustus.

De kever beslaat 40% van de insecten.  Kenmerkend is dat het lichaam van een insect (en dus ook de kever) bestaat uit 3 delen: de kop, het borststuk (met 6 poten) en het achterlijf.  Je herkent de kever door de verharde dekschilden waaronder de zachte vleugels zitten.  Een kever kan doordat de dekschilden zo zwaar zijn ook niet zo heel snel vliegen.

 Bron: wikipedia

Er is een duidelijk verschil tussen een mannetje en een vrouwtje.  Wat wij zagen bleek een mannetje te zijn vanwege de hoornachtige stekel.  Deze dient om de concurrerende mannetjes omver te duwen in de strijd om een vrouwtje.

Voortplanting
's Nachts vliegt het mannetje uit op zoek naar een vrouwtje.  Andere mannetjes worden verjaagd door ze op hun rug te duwen.
Na de paring legt het vrouwtje kleine, witte, ronde eitjes bij rottend plantenmateriaal, o.a. rotte boomstammen, composthopen...
De larven die hieruit komen zijn wit en worden engerlingen genoemd.  Het is moeilijk onderscheid te maken tussen de larven van de neushoornkever en deze van de meikever, de gouden tor, de penseelkever en het vliegend hert.
De informatie die ik vind over de ontwikkelingsduur van de larve is nogal verschillend.  Het kan 1-2 jaar duren of 3-5 jaar.  Alles is natuurlijk afhankelijk van de omgevingsomstandigheden.  De larve vervelt drie keer en groeit zo uit van een paar millimeter tot 12 cm.  Er wordt een gang gegraven waarin de verpopping gebeurt.  Deze cocon bestaat uit uitwerpselen van de larve en kan zo groot zijn als een kippenei.
In vergelijking met de larve eet de volwassen neushoornkever niet veel.  Hij gebruikt zijn tijd om zich voort te planten aangezien hij maar enkele weken leeft.

Bron: wikipedia



vrijdag 3 juni 2011

Hondenblafactie te Maastricht

Gisteren was het zover.  Ik ging mee met de hondenblafwandeling in Maastricht.  De actie was georganiseerd door ADC (http://www.stopdierproeven.org/) en Dierenbelangen (http://www.dierenbelangen.nl/).


Het was een zeer hartelijk ontvangst.  Velen kenden elkaar al en de sfeer zat direct goed door het gezamenlijke doel waarvoor we daar waren: een wandeling met honden tegen de dierproeven op hun soortgenoten in Maastricht.

De baasjes droegen T-shirts met boodschappen zoals: tegen dierproeven en we <3 animals.  Ook de honden droegen hun steentje bij door bordjes te dragen met "Test niet op mijn vriendjes".


De optocht verliep zeer rustig en er werden heel wat flyers uitgedeeld.  De mensen kregen het hartverscheurende verhaal van Maartje te lezen.


Eenmaal terug in het stadspark konden we genieten van een diervriendelijke (veganistische) maaltijd.  Er werd op het gemak gepicknickt, nagebabbeld en petities getekend.
Al met al een geslaagde dag!


Tegen dierproeven!